نامه اساتید باستان شناسی به رهبر انقلاب

جمعی از استادان باستان شناسی، فلسفة و تاریخ و صاحب نظران دانشگاهی کشور طی نامه ای به مقام معظم رهبری خواستار آن شدند تا مسوولان و مدیران میراث فرهنگی با عنایت به نظرات مقام معظم رهبری درخصوص حساس بودن مسایل فرهنگی، از فروپاشی سازمان میراث فرهنگی و وضعیت چندپارة آن جلوگیری به عمل آورده و نسبت به سنگر تاریخ و فرهنگ تمدن ایرانی-اسلامی با مسوولیت و حساسیت برخورد کنند.
به گزارش هنر نیوز متن نامه به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم
«فَالیَومَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنکَ لِتَکُونَ لِمَن خَلفَکَ ءَایَهً و اِنَّ کَثِیراً مِّنَ النَّاسِ عَن ءَایَتِنَا لَغَفِلُونَ» (یونس/93)
محضر مبارک مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای
سلام علیکم
قرآن شریف به ما آموخته که حتی جسد فرعون و میراثِ اعمال و افعالِ فرعونی را می بایست در کرانة تذکر و حافظة تاریخی برای نسل های آینده پاس داشت و از رخدادها و کرده های گذشته عبرت آموخت تا اندیشة تاریخیِ آدمی در «نیلِ» غفلت و نسیان غرق نشود. این، موضعِ صریح و روشنِ کلام و کتابی است که در یک هزارة و نیم اخیر نقش بی بدیل و تعیین کننده در تقدیر تاریخی، شخصیت، هویت و منشِ ایرانی-بودن و ایرانی زیستن ما به عنوان یک ملّت مسلمان و قارة عظیم مدنی و معنوی در عرصة تاریخ جهانی داشته است.
شمار سرزمین هایی که به لحاظ حجم، وسعت، تراکم، تنوع و غنای مواریثِ مدنی و معنوی، محوطه هایِ باستانی و ابنیة تاریخی شانه به شانة ایرانِ بزرگ ساییده اند، بی اغراق از انگشتان یک دست فرا نمی-گذرد. این تنوع، تراکم و تداومِ مواریث مدنی و معنوی، مسؤولیت خطیر و سنگینی را بر شانة هر ایرانی از هر طبقه و صنف و متعلق به هر طایفه و مذهبی می نهد.
متأسفانه اینک این سرزمینِ ریشه ها و جغرافیایِ عظیم فرهنگی در معرضِ تهاجم، تخریب و تحقیر جماعتی بی-بهره از آگاهی تاریخی و احساسِ ایرانی بودن قرار گرفته است.
سازمان میراث فرهنگی[، صنایع دستی و گردشگری] تنها نهاد و سازمان رسمی کشور است که دهه هاست مسؤولیتِ سنگین صیانت، حفاظت، مرمت، شناسایی، شناساندن و ثبت و معرفی ملّی و بین المللیِ مواریثِ مدنی و معنوی کشور را بر شانه گرفته است. سربازان و سنگربانان این نهادِ فرهنگیِ بسیار مهم دهه هاست که در این سنگر سرمایه و عمر و اندیشة خویش را هزینه کرده اند.
انحلال و انهدام این سنگر استوار و نهادِ عظیمِ فرهنگی و متفرق-کردن سربازان و سنگربانانِ مواریث مدنی و معنوی کشور با هر انگیزه ای –دانسته یا نادانسته- اثرات و تبعات بسیار منفی و جبران ناپذیری بر عزّت و اعتبار، اقتدار و وحدت ملّی ما خواهد نهاد. انتظار می رفت کشوری با چنین موقعیت و اعتبار تاریخی-فرهنگی در صیانت از سنگرهای تاریخ و فرهنگ و مواریث مدنی و معنوی خود شهرة آفاق می بود، اما متأسفانه مشاهده می کنیم که عملاً گام به راهی نهاده ایم که اینک در بی توجهی به مواریث فرهنگی و صیانت از آثار و محوطه های باستانی و ابنیة تاریخی شهره شده ایم. این تصمیمِ ناموجه و ناکارشناسانه نه تنها دست متجاوزان و سوداگران را در غارتِ مواریث فرهنگی، تخریب محوطه های باستانی و فروختنِ یوسفِ میراث کشور در بازار مکارة سود و سودا گشوده تر می کند بلکه نهایتاً میهن ما را در مواجهه با چالش های تاریخی، به شدت شکننده و آسیب پذیر خواهد کرد. تضعیفِ و آسیب پذیر شدن میراث و فرهنگ این سرزمین نیز بیش از هر چیز به معنای تضعیف یکی از مهمترین و غنی ترین کانون های بالندة فرهنگ بشری است.
امروزه، مراکز و سازمان های میراث فرهنگی در سراسر جهان از مهمترین و تأثیرگذارترین سازمان ها و نهادها به شمار می روند و برنامه های آنها در نهایتِ نظم، دقت و هوشمندی تنظیم و تدوین و اجرا می شود. انتظار می رفت که سازمان میراث فرهنگی کشور نه فقط در زمینة صیانت و پاسداری و شناخت میراث ایرانی-اسلامی ما در درون مرزهای کنونی کشور گام های بلندی بردارد بلکه در شناخت و پاسداری میراثِ سترگِ جهان ایرانی و سرزمین های اسلامی نیز مشارکت فعال و پویا داشته باشد. اکنون نه تنها این سازمان در راستای تحقق این اهداف گام بر نمی دارد بلکه با تصمیم ها و اقداماتی که در پیش گرفته است، زمینه هایِ تخریب و آسیب پذیری مواریثِ سترگ فرهنگِ ملّی و اسلامی و بشری نیز فراهم شده است. چندپاره کردن این سازمان و انتصابِ مدیران غیرمتخصص از جمله آفت هایی است که خصوصاً طی سال های اخیر گریبانگیر مدیریت میراث فرهنگی کشور شده و آسیب هایی را بدان وارد آورده است که ابعاد و زوایای خسارت بار آن در شرایط کنونی قابل ارزیابی نیست. تسامح و تساهل در تصحیح این امر خطیر نه تنها تخریب و زایل شدن میراث هزاران سالة کشور را به دنبال خواهد آورد و اقتدار و اتفاقِ ملّی و مدنی ما را در سطح جامعة جهانی خدشه دار و ناموجه جلوه می دهد بلکه سبب از دست رفتن سرمایه هایی خواهد شد که در آیندة نزدیک با پایان گرفتن منابع و ذخایر زیرزمینی، می بایست جایگزین آنها شود. اینک تصميمات جديدي بر مبنایِ استدلالهاي ناصواب در عرصة میراث فرهنگی ایران به مرحلة اجرا گذاشته شده که تبعات آن نهتنها رسیدگی به وضعیت مواریثِ مدنی و معنوی و محوطه های باستانی و یادمان هایِ تاریخی ما را در کوتاهمدت بيش از اين تضعيف یا مختل خواهد نمود، بلکه در درازمدت چه بسا تماميت ارضي و هويت ملّي کشور را در معرض تهديد قرار خواهد داد.
تجربه و تقدیر تاریخی ما می بایست این واقعیت را به ما آموخته باشد که زنگِ خطرِ فروپاشی ملّت ها و فرهنگ ها و انحلال جامعه ها و حتی افول و انحطاط تمدن ها هنگامی شنیده شده که جامعه ای، از درون، ریشه هایِ اصالت و هویت و ارزش های خود را نشانه گرفته و دست تجاوز و تخریب به سوی مواریثِ مدنی و معنوی اش گشوده است. سنگر تاریخ و فرهنگ، هر چند سنگر تیغ و شمشیر نیست، اما تجربة تاریخی به ما آموخته است که سربازان این سنگر در میدان عمل بغایت مرزگشاتر و پیروزمندتر در رویارویی با چالش های تاریخی و صیانت از مرزهایِ حیثیت، ملّیت، اقتدار و «اتحاد ملّی و انسجام اسلامی» ما بوده اند.
وظیفة خود دانسته ایم در برابر این حرکتِ ناآگاهانه و تصمیمِ ویرانگر که تأسف و تأثر عمیق و نگرانی شدید ما را برانگیخته سکوت نکنیم و ناخرسندی خود را به استحضار مقام معظم رهبری برسانیم تا به مسؤولان و متولیان امر دستور دهند در راستای مصالح و منافع کشور از فروپاشی سازمان میراث فرهنگی جلوگیری نمایند.
لازم به ذکر است؛ امضاء اساتید در پایگاه خبری هنر محفوظ است که در صورت لزوم ارایه خواهد شد.
- دکتر رضا داوری اردکانی - دکتر احمد احمدی- دکتر غلامحسین دینانی- دکتر غلامرضا اعوانی- دکتر مهدی قوام صفری- دکتر حکمت¬اله ملاصالحی- دکتر محمدرحیم صراف- دکتر کمال الدین نیکنامی- دکتر هایده لال- دکتر کامیار عبدی- دکتر حمید خطیب شهیدی- رجبعلی لباف خانیک- مهدی رهبر- دکتر هادی ندیم- دکتر اکبر مجدالدی- دکتر علی غفاری- دکتر محمدباقر وثوقی- دکتر منصور صفت گل- دکتر محمدعلی آذرشب- دکتر محمود جعفری دهقی و...

نقل از www.tabnak.ir

روزگار دوزخي آثار صفوي در مجموعه ي عباس آباد بهشهر

آثار مادي و معنوي در هر سرزمين، بيانگر تاريخ و تمدن قومي مي باشد كه از رهگذر ساليان دور حضور خود را در زمين اعلام مي نمايد و هر نسلي در تلاش است تا با حفاظت و صيانت از ماترك برجاي مانده و كاوش و كنكاش در آثار موجود، هنر و صنعت گذشتگانش را بشناسد و به ديگران بشناساند.
امروزه علاوه بر وظيفه ي نگهداري از آثار تاريخي و بررسي هاي علمي و باستان شناسي در هر سرزمين، فرصت ديگري با عنوان صنعت گردشگري بوجود آمده است تا با معرفي اماكن تاريخي و طبيعي و جذب گردشگر، به رونق اقتصادي و ايجاد مشاغل مرتبط مدد رسانده و جهان را با تمدن و هنر خود آشنا سازد. مازندران به عنوان بخشي از سرزمين بزرگ ايران، داراي آثار و نشانه هاي تاريخي فراوان است كه هر يك گوياي علم، آگاهي و تلاش نياكان ما محسوب مي شود و آثار تاريخي موجود در شهرستان بهشهر از آن جهت داراي اهميت ويژه مي باشد كه بخش اعظمي از تاريخ ايران و جهان را در خود جاي داده است. نشانه هاي حضور انسان اوليه دوره نئاندرتال و آثار مكشوفه در غارهاي هوتو، كمربند، علي تپه و كميشان و اولين نشانه ي جمعيتي در گوهرتپه با قدمت چهار هزار سال پيش از ميلاد، مركز مطالعات ارزشمند شناخت حاشيه جنوب و جنوب شرق درياي مازندران و كشورهاي حاشيه ي آن محسوب مي شود.
در اين ناحيه از آثار عصر ساساني تا صفوي نشانه هاي فراواني بدست آمده است و بهشهر به عنوان پايتخت تابستاني و شهر بنيادنهاده توسط صفويان داراي آثار فراواني ست كه ما را با هنر، معماري و صنعت اين دوره آشنا مي سازد. فارغ از اسامي كاخ هاي ويران شده و يا بازسازي شده، مهمترين نشانه ي هنر و معماري برجاي مانده از عصر صفوي، در بناهاي تاريخي كاخ چشمه عمارت و بناي چهارتاقي داخل استخر عباس آباد وجود دارد كه با گذر از چهارصد سال پرنشيب و فراز، به نسل حاضر رسيده است.
بناهايي كه نيازمند نگاهداري دقيق و كارشناسانه بوده و بايد توسط متخصصين مجرب و كارآزموده مورد تحقيق و بررسي قرار گيرد و متاسفانه از اين حمايت بي بهره مانده است. مجموعه تاريخي عباس آباد به عنوان يكي از مناطق تاريخي و گردشگري از گذشته هاي دور مورد استفاده شهروندان بوده و سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري مازندران در ساليان اخير به توسعه گردشگري و حفاظت از آثار تاريخي موجود توجه نموده است. هرچند كه اين مجموعه داراي كمبودهاي فراواني جهت مكاني شايسته در جهت جذب گردشگر مي باشد و در بخش ميراث فرهنگي با توجه به كاوش هاي متعدد در محوطه ي تاريخي اقدامات شايسته اي به انجام نرسيده است اما خطرات فوري و نگران كننده اي وجود دارد كه مي تواند تمام مجموعه ي عباس آباد را مورد تهديد قرار داده و اين مكان را خالي از حضور گردشگران نمايد. عبور و مرور وسائط نقليه سواري و كاميون و تريلرهاي حمل چوب از ديواره سد عباس آباد و نشت آب در بخش پايين دست سد، خطر ترك خوردگي و يا شكستگي آن را قريب الوقوع مي نمايد. بناي چهارتاقي داخل استخر كه با معماري و ساخت ارزشمند هنرمندان عصر صفوي، بخش اعظمي از حضور چهارصد ساله اش را در آب سپري كرده است از مهمترين آثار مهندسي ايراني محسوب مي شود. بنايي كه بنابه تحقيق و بررسي در اولين كاوش محوطه عباس آباد توسط استاد دكتر علي اكبر سرفراز، تنها چشمه عمارت واقعي در جهان است و در خطر تخريب جدي قرار دارد.
در چند سال اخير، استخر اين مجموعه جهت استفاده از قايق پدالي و تفرج گردشگران و استفاده مطلوب به بخش خصوصي واگذار شده است و اين عمل مي تواند به عنوان گامي در جهت رشد و توسعه گردشگري و ايجاد اشتغال در منطقه موثر باشد. متاسفانه مسئول قايقراني در محوطه، علاوه بر قايق هاي پدالي، با به آب انداختن يك فروند قايق موتوري در استخر موجب شده است تا بناي چهارتاقي و ديواره ي سد مورد تهديد جدي و خطرناك قرار گيرد. موج ايجاد شده توسط پروانه هاي موتور قايق و حركت هاي مارپيچ و نمايشي در اين محوطه، استخري را كه در طول چهارصد سال اخير تنها با عبور ملايم از يك مسير دور از بنا، لبريز مي شد را مي تواند دچار سستي و شكستگي نمايد. متاسفانه با فروكش نمودن آب استخر در فصل پاييز، قايق بان اقدام به عبور نمايشي از ميان تاق ها نموده و شديدترين ضربه ها را به ديواره چارتاقي وارد مي نمايد و متاسفانه مديريت و نظارتي در مجموعه ي تاريخي مشاهده نمي شود.
مسئول قايق هاي پدالي در قبال اعتراض به اين حركات، آن را مراقبت از راكبين قايق هاي پدالي مي داند و سرپرست ميراث فرهنگي بهشهر، اين اقدام را در زمان نجات غريق مجاز مي داند. آيا مي توان تحت عنوان مراقبت از راكبين قايق هاي پدالي كه مجهز به جليقه هاي حفاظتي بوده، موجي ضربه زننده به ديواره ي سد وارد نمود؟
مسئوليت رسمي حفاظت و نگهداري از آثار تاريخي به عهده كدام مديريت مي باشد؟ سازمان ميراث فرهنگي مازندران، يگان حفاظت ميراث فرهنگي، مدير سايت عباس آباد، سرپرستي ميراث شهرستان، فرماندار شهرستان به عنوان رياست انجمن ميراث فرهنگي و شوراي شهر بهشهر نسبت به آثار تاريخي داراي چه وظايفي مي باشند؟ آيا با اين شيوه ي نگهداري مي توان به رونق گردشگري اميدوار بود؟ آيا مي توان بدون مديريت علمي و نظارت بر آثار تاريخي و حضور كاستي هاي فاحش، اميد به ثبت نام مجموعه ي عباس آباد بهشهر در فهرست آثار تاريخي يونسكو و حتي مركوري را داشت؟ آيا اين شيوه ي نگهداري مورد تاييد شوراي حفاظت از بناها و محوطه هاي تاريخي (ايكوموس) مي باشد؟ وظيفه ي ما حراست و حفاظت از آثار تاريخي و جلوگيري از تخريب آثار و نشانه هاي فرهنگي مي باشد و هر گونه خطا و سهل انگاري مي تواند هويت ديرسال ما خدشه دار نمايد. لذا از تمامي مسئولين دلسوز و گرانقدر، بالاخص مديركل سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري، جناب آقاي مهندس هاشمي، معاون استاندار و رياست محترم كارگروه گردشگري استان مازندران و فرماندار گرانقدر شهرستان بهشهر تقاضا مي نماييم تا نسبت به خروج قايق موتوري از استخر عباس آباد، ساماندهي و مديريت و نظارت ويژه بر محوطه تاريخي و گردشگري عباس آباد، اقدام فوري به عمل آورند.

انجمن دوستداران ميراث فرهنگي هوتو

آبان ماه 1389

نگاهی به مدیریت و شیوه ی حفاظت از آثار تاریخی منطقه باستانی و گردشگری عباس آباد بهشهر

نگاهی به مدیریت و شیوه ی حفاظت از آثار تاریخی منطقه گردشگری عباس آباد بهشهر

زمان: سیزده نوروز هشتاد و هشت

قایق موتوری،ایجاد موج، ضربه به بنای چهار طاقی و دیواره ی سد

چه کسی پاسخگوست؟ میراث فرهنگی یا تربیت بدنی؟

این مکان چهارصد ساله است. 

آیا به آب انداختن قایق موتوری با نظارت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان و کشور انجام شده  است؟

اگر سد فرو بریزد، از عباس آباد چه می ماند؟

اگر به پشت سد نظر بیندازید، نشت آب را خواهید دید. 

این دیواره در حال تخریب جدی است. 

آیا شاه عباس صفوی این بنا را برای عبور کامیون و سواری ساخته بود؟

میراث فرهنگی در عباس آباد چه نقشی دارد؟

آیا ساخت و ساز در عباس آباد با نظارت انجام می پذیرد؟

درب محوطه ی تاریخی قفل است. این همه جمعیت در محوطه از کجا وارد شده اند؟ 

آیا عباس آباد مدیر و ناطر دارد؟

نشستن در میان آثار تاریخی عصر صفوی با بار و بنه و مجوز ورود! 

ریاست محترم پژوهشکده میراث فرهنگی کشور نظارت بفرمایید.

آتش در کنار بنای عصر صفوی و لابد کباب، به یاد شاه عباس

راهنمای گردشگری در عباس آباد کجاست؟

موزه دائمی عباس آباد تا چه زمانی بسته می ماند؟

در این سرای بی کسی، کسی به در نمی زند

میراث فرهنگی و طبیعی، یادگار نیاکان ماست.

تخریب، بی کفایتی، بی مسئولیتی نسبت به میراث فرهنگی، خیانت به انسان، سرزمین و نسل آینده است. 

آغاز سال 1388 بر هر ایرانی مبارک باد

بهار آمد كه گردد جسم وجان مست                      شود دل مست چون بلبل زبان مست

بهار آمد كه از بوي گل و مي                                   زمين بيهوش گردد آسمان مست

نشد تغيير در كيفيتم هيچ                                      همان مستم همان مستم همان مست

زماني نيست كز گلبانگ شوقم                                         نيفتد بلبلي از آشيان مست

چو بر مستان باشد هيچ تكليف                                    چرا طالب نباشد جاودان مست

زمان مستي بلبل، بهارست                              تو چون طالب شدي، فصل خزان مست

(طالب آملی)

آیین تعزیه خوانی

بمناسبت هفتمین شب شهادت سرور آزادگان جهان، امام حسین (ع) و یاران باوفایش آیین تعزیه خوانی توسط پیشکسوتان میراث معنوی شرق مازندران از ساعت 6 عصر روز دوشنبه 23 دی ماه در حسینیه قتلگاه شهرستان بهشهر برگزار می شود. شبیه خوانی استادان گرانقدر، محمدرضا اسحاقی، علی اکبر اکبری و اصغر صیاد در این مراسم که از حافظان و راویان تعزیه کشور محسوب می شوند، تجلی بخش اجرای کهن ترین گونه ی نمایشی در حهان می باشد.

(انجمن دوستداران میراث فرهنگی هوتو)

آقای رئیس جمهور ! میراث فرهنگی مازندران را نجات دهید.

با سلام و خیرمقدم خدمت شما و هیئت محترم دولت جهت پیگیری مصوبات سفر اول و دیدار با مردم شریف مازندران، به استحضار می رساند که انجمن دوستداران میراث فرهنگی هوتو در راستای صیانت از میراث فرهنگی در سفر اول حضرتعالی نامه ای را در صندوق دریافت نامه های مردمی سفر ریاست جمهوری قرار داد تا با عنایت و توجه بیشتری، پتانسیل های تاریخی منطقه به فعلیت نزدیک شود. در این نامه ضمن معرفی آثار تاریخی و طبیعی منطقه، معضلات، مشکلات و درخواست های مورد نیاز منطقه طرح شده بود تا به یمن برکت حضور شما، مسائل در سطح کلان و با دستور عالی ترین مقام اجرایی کشور بررسی و حل شود. نامه ای که هرگز به رویت حضرتعالی و هیئت همراه نرسید و با پاسخی کوتاه از سوی ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران همراه بود و موجب کدورت آن مدیریت محترم شد. پاسخ به این نامه طی شماره 26946/143 به تاریخ 1/12/1385 ارسال شد که جناب آقای عباس نژاد مرقوم فرمودند که: ( در اجرای مفاد مندرج در فرم شماره 85221272953 ستاد ارتباطات مردمی ریاست محترم جمهوری به استان مازندران به استحضار می رساند که بخش اعظمی از مصوبات سفر ریاست محترم جمهور در دو بخش استانی و شهرستان بهشهر، به رسیدگی آثار تاریخی منطقه مورد نظر شما اختصاص یافته که در حال اجرایی شدن می باشد، لذا برای دریافت اطلاعات بیشتر به معاون محترم حفظ و احیاء سازمان مراجعه یا تماس حاصل نمایید.)
تماسی که بی حاصل بود و شرح این پیگیری و مکاتبات، به نامه نگاری و ملاقات با جناب آقای مهندس مشایی، ریاست محترم سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور – جناب آقای مهندس شفقت، استاندار سابق مازندران – مدیرکل بازرسی استانداری مازندران - بازرسی ریاست جمهوری – فرماندار محترم شهرستان بهشهر - مدیرکل دفتر ریاست، ارزیابی عملکرد و بازرسی سازمان میراث فرهنگی کشور – نماینده محترم شهرستان بهشهر در مجلس شورای اسلامی و مهندس کریمی استاندار محترم استان مازندران منجر شد.
آقای دکتر احمدی نژاد !
شرق مازندران به علت شرایط ویژه ای که دارد شایسته است تا به عنوان قطب گردشگری شمال ایران مورد عنایت قرار گیرد. وجود چندین غار تاریخی مربوط به حضور و زیست انسان دوره متفکر دوره ی نئاندرتال، بزرگترین مرکز یکجا نشینی پیش از تاریخ در گوهرتپه، آثار تاریخی منطقه خرگوران و آتشکده کوسان مربوط به عصر ساسانی، بناهای متعدد مربوط به عصر صفوی و ایجاد بهشهر به عنوان پایتخت تابستانی صفویان، وجود گورستان تاریخی سفیدچاه که کهن ترین سنگ نبشته ی آن مربوط به قرن هفتم هجری ست، وجود دهها امامزاده، همجواری با شبه جزیره میانکاله به عنوان یکی از ذخایر بیوسفری جهان، قرار داشتن در میان جنگل های کهنسال هیرکانی و دهها پتانسیل و امتیاز خداداد از دلایل واضحی ست که در هیچ یک از مناطق شمال ایران یافت نمی شود و ما به علل فراوان از پتانسیل ارزشمند بخش گردشگری محروم مانده ایم. لذا با حضور مدیریتی کارآمد می توان با استفاده از امکانات موجود، شمال سرسبز ایران را پذیرای بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی نمود و پیشینه ی فرهگی و تاریخی خود را به رخ جهانیان کشید.
ریاست محترم جمهوری !
بر اساس گزارش مکتوب مصوبات سفر اول هیات محترم دولت به مازندران، (اختصاص مبلغ 10 میلیارد ریال با مشارکت استانداری جهت مرمت و احیای آثار بجای مانده از باغهای تاریخی دوره صفوی و باغهای مربوط به دوره یاد شده) ذکر شده است. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران بر اساس اعتبار تخصیصی چه عملکردی داشته است و وضع آثار تاریخی ذکر شده چگونه است.
خرید چندین هزار آجر گرانقیمت از استانی دیگر که دارای رگه های آهکی بوده و بخش اعظمی از آن در سرمای سال قبل متلاشی شد موجب شد تا بدون حضور ناظر متخصص بر عامل متخصص، میلیون ها ریال از اعتبارات صرف ایجاد چند باره سنگفرش آجری در بخش تاریخی عباس آباد بهشهر شود و این محوطه بسیار باارزش تاریخی به علت نبود کارشناس صفویه شناس دائماً مورد دستکاری ناشیانه قرار گیرد و با تغییرات و ساخت چند باره مسیرهای تاریخی، آجرفرش های عصر صفوی در زیر آجرهای جدید مدفون شود و بخشی از این مسیر با نام مجعول خوانا سازی در زیر سنگ ریزه ها قرار گیرد. علیرغم هشدارهای داده شده، خطر شکستن بند دریاچه عباس آباد به علت عبور کامیون های سنگین دور از انتظار نیست و متاسفانه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران در قبال نگهداری این مجموعه تاریخی سهل انگاری می نماید.
یکی دیگر از ابنیه های تاریخی عصر صفوی در شهرستان بهشهر با نام کاخ چشمه عمارت پس از سالها محرومیت از ساخت و ساز در زمستان سال گذشته مورد عنایت قرار گرفت. این کاخ تنها مکان واقعی عصر صفوی است که توسط معماران متخصص چهارصد سال پیش ساخته و به یادگار مانده است. حضور سه فرد مدعی ساخت طاق میان بنا از زمستان سال گذشته تاکنون و عدم توفیق این افراد موجب شد تا بیش از 20 تن گچ برای مساحتی کمتر از 100 متر نصب و تخریب شود. استفاده از آجرهای نامرغوب، سنگین وزن و فشار به بنای چهارصد ساله و نبود ناظر و دلسوز موجب شد تا طاق ساخته شده از قوس لازم برخوردار نباشد.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران در روزنامه رسمی ایران ویژه نامه مازندران به تاریخ 9 آبان ماه اعلام نمود که بازسازی چشمه عمارت بهشهر به پایان رسیده است.
اما در تاریخ 14 آبان ماه با محصور نمودن بنا برای چندمین بار سقف کاخ چشمه عمارت تخریب شد و باز هم میلیون ها ریال بودجه های تخصیص یافته در اثر بی مبالاتی و عدم مدیریت شایسته به نخاله تبدیل شد.
از ذکر دیگر قول های انجام نشده در این بخش صرف نظر نموده و بخش مهمی از مشکلات نگران کننده از وضعیت تاریخی را به نامه ی سفر اول حضرتعالی ارجاع می دهیم و با بررسی ساده ای می توان عملکرد میان دو سفر ریاست جمهوری را دریافت.
تنها ذکر یک مورد را ضروری می دانم که پس از 17 سال چشم انتظاری و قول های مکرر هنوز به انجام نرسیده است. خانه ی نیما، پدر شعر نوین ایران در روستای یوش، هر سال به مشتاقان شعر ایران وعده تبدیل شدن به موزه را می دهد و با توجه به اینکه رسماً وعده افتتاح موزه توسط ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران اعلام شد, این مکان همچنان در انتظار وعده ای ست که در سال 1370 توسط سازمان میراث فرهنگی کشور اعلام شده بود.
جناب آقای دکتر احمدی نژاد !
از شما به عنوان ریاست محترم جمهوری تقاضا داریم تا با بررسی دقیق بر عملکرد چند ساله و درخواست های مکتوب مرحله اول سفر ارزشمند شما به استان لاله خیز مازندران، پتانسیل توانمند و یگانه ی سرزمین علویان را به فعلیت شایسته رهنمون فرمایید.



با سپاس
انجمن دوستداران میراث فرهنگی هوتو

21/8/1387

کاخ چشمه عمارت عهد صفوی بهشهر کانون آزمون و خطای سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران

بر این باوریم که هویت هر سرزمین برخواسته از تاریخ، فرهنگ و آثار باقیمانده از گذشتگان می باشد و هر قوم اندیشمند و آگاهی، سعی دارد تا سرچشمه های دانایی سرزمین خود را در میان آثار، اقوال و نشانه های برجای مانده کشف کند. زمانی نمی گذرد که شاهد سرقت و مصادره شخصیت های گرانسنگ تاریخ ایران نظیر مولوی، فارابی، نظامی و ... توسط کشورهای پیرامونی هستیم و شاید این عیب ناشی از بی توجهی و سهل انگاری در نگهداری آثار و عدم حرمت گذاری نسبت به مفاخری باشد که هر یک در شناسنامه ی فرهنگی جهان دارای جایگاه ویژه و ارزشمندی می باشند.
شهرستان بهشهر دارنده ی مجموعه ی آثار برجای مانده از دوره ی صفوی در مازندران است که می تواند نقش تعیین کننده ای در ایجاد قطب گردشگری تاریخی- طبیعی شمال ایران ایفا نماید و اندک توجه کارشناسانه می تواند این پتانسیل را به فعلیت برساند. متاسفانه ابنیه ی صفوی در بهشهر یا بلاصاحب و کارشناس مانده است و یا از افراد متخصص در نگهداری و کاوش استفاده نشده است و روزبروز بر شدت آسیب رسانی بر آثار موجود توسط افراد ناآگاهی که به عنوان مسئول میراث فرهنگی در این شهر مشغول بکار می باشند، افزوده می شود. نگرانی اهالی فرهنگ مدار شهرستان بهشهر و دوستداران میراث فرهنگی به شرایط بحرانی و اسفبار مجموعه ی عباس آباد در سال های اخیر نه تنها کاسته نشده است بلکه با وضعیتی که در ماه های اخیر در کاخ چشمه عمارت به وقوع پیوست، موجب تشدید نگرانی ها و تاسف فراوان شد. حضور چندین فرد به عنوان کارشناس و مدعی ساخت طاق میان کاخ صفوی چشمه عمارت و ساخت و تخریب چند باره، حاصلی جز آسیب رسانی به بنا چیزی درپی نداشت و بیش از بیست تن گچ را جهت ساخت سقف کمتر از صد متر، به نخاله دانی فرستاد. صرف میلیون ها تومان هزینه، نبود مدیریت و عدم دقت کارشناسان و نظارت بخش مرمت سازمان از دلایل روشن عملکرد میراث فرهنگی در شهری ست که می تواند گردشگران فراوانی را به خود جلب نماید و علاوه بر شرایط طبیعی و اقلیمی، پایتخت تابستانی صفویان را به گردشگران معرفی نماید. امروز این کاخ مکانی جهت آزمون و خطای متولیان فرهنگ و میراث سرزمین ما شده است و علیرغم اینکه طاق بنا بدون دقت ساخته شده و قوس آن از کف طبقه فوقانی بالاتر قرار داشت، روزنامه رسمی ایران در ویژه نامه مازندران در 9 آبان ماه از قول جناب آقای ایزدی، معاونت سازمان مازندران نوشت که بازسازی چشمه عمارت بهشهر انجام شده است. طاقی که با آجرهای متخلخل، آهکی، سنگین وزن و گران قیمت ساخته شد و تقریباً دو برابر آجرهای عصر صفوی وزن دارند و فشار زیادی را به پایه های ساختمان چهارصد ساله وارد می نمایند.
مکاتبات مکرر ما با مدیریت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران، استاندار سابق مازندران، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور و مسئولین محلی و نامه به ریاست محترم جمهوری و استاندار وقت مازندران متاسفانه هنوز نتوانسته است دردنامه این بی کفایتی ها را التیام بخشد. در تاریخ 14 آبان ماه با محصور نمودن بنا برای چندمین بار سقف کاخ چشمه عمارت تخریب شد و به قول نگهبان محترم این بنا، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران مقرر نمود از ورود افراد به محوطه خودداری نمایند. متاسفانه کاخ چشمه عمارت مسئول ندارد و هیچ کس پاسخگوی مستقیم این مکان نیست.
امیدواریم با اعزام کارشناسانی متخصص و بررسی عملکرد سازمان از زمستان سال گذشته تاکنون در چشمه عمارت بهشهر، شرح بی مبالاتی ها، حیف و میل مصالح ساختمانی و در نهایت به هدر رفتن بودجه دولتی تخصیص یافته و بیت المال مسلمین مشخص گردد و با حضور مدیریتی شایسته نسبت به حفظ و ساخت ابنیه های ارزشمند موجود اقدامات لازم صورت پذیرد و این شهرستان به جایگاه واقعی خود در حوزه میراث فرهنگی نائل شود.